Minik Gabriel

2014’te ne yazık ki üzücü bir haber ile buradayım. Minik öğrencilerden 3 yaşında olan Gabriel’i ne yazık ki çok üzücü bir şekilde hastalıktan dolayı (sıtma, HIV) kaybettik.

Gabriel’in annesi veya babası yok, asıl olarak Arusha Women’s Christian Day Orphanage öğrencisi fakat kendi okulu kapalı oldunda bizim okula geldiğinden tanıma fırsatım oldu Gabriel’i, ayrıca WCD’yi de ziyarete gittiğimde tanışmıştım. Dünyanın en komik kıkırdamasına sahipti minik Gabriel, tiiiiçaaaa tiiiiçaaaa diye bağırmaktan bıkmayan, sevecen, arkadaş canlısı, sorun çıkartmayan ve herkesle hemen kaynaşan bir veletdi.

Açıkçası ne yazılır, ne denir onu da bilmiyorum. 3 yaşında bir çocuğun bilimum hastalıklardan hayatını kaybetmiş olması başlı başına çok ama çok üzücü, bunun yanısıra bu çocuğu tanımış olmak ve o kadar yokluk ve selafet içinde olmasına rağmen çok mutlu ve sevecen bir çocuk olması daha da üzücü. Çocuğu tanımamış olsam ya da Gabriel gıcık bir çocuk olmuş olsa daha az üzüleceğimden demiyorum bunları tabiki de, ama zaten siz ne demek istediğimi anladınız. Demiş olduğum gibi diyecek laf yok. 

Son olarak söylemek istediğim şu, burada 13 yaşındaki çocuğa milyon dolarlık tekne alınırken çocuk “köpürtmesiiiğ anlayamazsınız” diyerek ağlıyor ama bambaşka bir yerde hayatında gofret- çikolata görmemiş 3 yaşında bir çocuk bir balonla, hatta minicik bir şekerle mutlu olabilirken çok çok daha iyi bir yaşam hak ederken, hastalıktan dolayı ölüyor. Burada ise 13 yaşında çocuklara milyon dolarlık tekneler alınıyor, televizyona çıkılıyor. Evet “anlayamıyorum”. Demek istediğim parası olan harcamasın ya da çocuğun şımarık olması ve sair değil elbet, siz beni “anladınız” diye umuyorum.

Sinir bozulması vol.1219498350843.

Ama rafiki Gabrielcik için rahat olsun kimse seni unutmayacak, sen ve arkadaşların için çalışan daha iyi koşullarda yaşamanız için çalışan pırıl pırıl insanlar var, gözün arkada kalmasın.